این نمی‌دانم چندمین باری است که می‌نویسم "شروع
...باره". حتا از دست‌ام در رفته است که این چندمین وبلاگ‌ام است. برای خودم
هم سوال شده که چرا این همه شروع مجدد و چرا این همه دربه‌دری و تغییر آدرس و ...
هر کدام از وبلاگ‌های‌ام سرنوشتی پیدا کردند: اولین بار
وبلاگ‌نویسی را از پرشین بلاگ شروع کردم، اوایل هشتاد و یک بود. وبلاگی شخصی و فقط
برای خودم. کم بودند کسانی که می‌دانستند آن وبلاگ مال من است. یکی دو سال پیش، از
عرصه اینترنت حذف‌اش کردم.
وبلاگ‌دوم‌ام، وبلاگی بود که با اسم خودم در آن فعال بودم.
وبلاگ یک فعال دانشجویی که سرش باد داشت و در نهایت هم چند باری به دلیل نوشته‌هایش
در آن، پیه اداره اطلاعات به تن‌اش خورد.
وبلاگ‌های بعدی همه در بلاگفا بودند. چهار وبلاگ در بلاگفا
راه انداختم. مطلب منتشر شده در یکی از آن‌ها برای‌ام یک سالی حکم زندان به ارمغان
آورد. بلاگفا هم یکی یکی آن‌ها را تعطیل کرد.
سال هشتاد و پنج بود که به دعوت چند تن از فعالان دانشجویی،
در "حلقه دانشجویی آسمان" می‌نوشتم. آن‌جا هم سرنوشتی بهتر از تعطیلی به
دلیل فشارهای وزارت اطلاعات نداشت.
در نهایت، وبلاگی در بلاگر راه انداختم. آرشیو بسیاری
ازنوشته‌ای‌ام را به آن منتقل کردم. اما در نهایت با یک اشتباه کودکانه، آن را حذف
کردم و در نتیجه همه آرشیوم پرید. این وبلاگ آخر، سال گذشته – که می‌شود دو هزار و
دوازده – در بخش بهترین وبلاگ فارسی مسابقه دویچه‌وله، میان یازده کاندیدای نهایی
قرار داشت.
این امیدوارم که آخرین وبلاگ‌ام باشد. وبلاگی که برای‌اش
بمانم و برای‌ام بماند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر